Vijfendertig tranen

Ida Vos zat in de oorlog in een klas met 35 kinderen. Slechts vier overleefden de oorlog: Ida en drie anderen. 35 jaar na de oorlog schrijft zij korte gedichten.

De bundel draagt zij op aan 31 vermoorde kinderen die veel te kort geleefd hebben. stil verroer geen vin beweeg geen teen verborgen kind de wereld is gemeen